уторак, 5. мај 2009.

POSJETITE, ZABILJEŽITE

Manastir Morača je jedan od najmonumentalnijih srednjovjekovnih spomenika Crne Gore. Podigao ga je 1252. godine Stefan, sin kralja Vukana a unuk Nemanjin.

Manastir Moraca, pogled sa jugozapadne strane
Prorok Ilija u pustinji Horat koga hrani gavran, freska u djakonikonu crkve Uspenja Bogorodice, XIII vijek
Smješten je u proširenom dijelu slikovitog kanjona Morače. Manastirski kompleks se sastoji od saborne crkve Uspenja Bogorodice, male crkve Svetoga Nikole i zgrada konaka. Porta manastira opasana je visokim zidom sa dvije kapije.
Pored arhitekture, posebnu znamenitost manastira Morače predstavlja njen živopis. Od prvobitnog slikarstva iz XIII vijeka sačuvao se samo manji dio u đakonikonu, gdje se monumentalnošću i snagom izraza izdvajaju kompozicije iz života proroka Ilije. Ostali dio živopisa stradao je u prvoj polovini XVI vijeka kada su manastir opustošili Turci.
Velika ikona u pozlacenom, duboreznom ramu Sv. Save i Simeona Nemanje sa scenama iz zivota Sv. Save, slikar Kozma, XVII vijek
Ikona Sv. Luke koji slika Bogorodicu sa scenama iz njegovog zivota, 1672-73.
Obnovljeni manastir 1574. godine ponovo su islikali anonimni slikari. U prvoj polovini XVII vijeka u oslikavanju manastira učestvuju poznati slikari - pop Strahinja iz Budimlja, koji ukrašava gornje djelove proskomidije, Georgije Mitrofanović, koji 1616. slika freske na zapadnoj fasadi i majstor Kozma, koji 1639. islikava malu crkvu Svetoga Nikole, a tri godine kasnije i paraklis Svetoga Stefana. Isti majstori su islikali i većinu ikona na velikom bogato izrezbarenom ikonostasu. Od nekada bogate manastirske riznice, danas je ostalo sačuvano svega nekoliko značajnijih obrednih predmeta i bogoslužbenih knjiga, među kojima se nalazi i primjerak Oktoiha prvoglasnika.

1 коментар: